Terapia EFT dla par

  • Relacja to dwie osoby i nie zdarza się tak, by za kłopoty w związku odpowiadała tylko jedna osoba, każdy partner wnosi swoje 50%.

  • W terapii nie szukamy winnego, ani tego kto ma rację — szukamy negatywnych cykli w Waszej relacji, które prowadzą do kłótni i nieporozumień.

  • Póki się kłócicie, to znaczy, że jest między Wami więź i że Wam na sobie zależy. Walczycie jedynie o to, czego nie dostajecie i potrzebujecie pomocy, by to zmienić.

Pracuję z parami, które m.in.:

  • czują, że ich związek przechodzi kryzys,

  • doświadczają powtarzających się kłótni, nieporozumień,

  • przestały odczuwać satysfakcję z relacji lub mają poczucie “wypalenia” związku,

  • chcą odbudować relację po zdradzie,

  • przechodzą trudności w nowej sytuacji życiowej (narodziny dziecka, zmiany w życiu zawodowym i itp.),

  • chciałyby lepiej się komunikować, wyrażać swoje potrzeby i emocje,

  • potrzebują pomocy przy rozstaniu.

Pacjenci zgłaszają się z różnymi kłopotami i pytaniami:

  • Jak pielęgnować bliskość w związku, nie tracąc własnej autonomii?

  • Jak dbać o granice własne oraz partnera/ki?

  • Jak na powrót zaprosić do relacji namiętność po narodzinach dziecka?

  • Jak podzielić zadania rodzicielskie i ustalić wspólny front?

  • Jak radzić sobie z nastoletnią burzą hormonów dziecka?

  • Któreś z partnerów traci kogoś bliskiego, jak być w tym razem i wspierać się?

Terapia dla par EFT — co to?

Terapia Par Skoncentrowana na Emocjach (Emotionally Focused Therapy) jest przebadanym naukowo podejściem terapeutycznym. EFT zostało stworzone przez kanadyjską psychoterapeutkę i badaczkę – dr Susan Johnson. Inspiracją do powstania EFT były m.in. teoria przywiązania Johna Bowlby’ego oraz badania nad relacjami partnerskimi osób dorosłych. Susan Johnson postrzega związek miłosny jako formę przywiązania, w której partnerzy pragną zaspokojenia swojej pierwotnej potrzeby bezpieczeństwa.

W czym pomaga terapia EFT?

Terapia EFT pomaga parze na różne sposoby – ułatwia rozwiązać aktualny konflikt, poprawia komunikację, jak i wzajemne zrozumienie własnych potrzeb i perspektyw. Pomaga odbudować relację i pogłębić emocjonalną komunikację. Podczas terapii EFT uczestnicy uczą się jak zmieniać automatyczne wzorce zachowań, które negatywnie wpływają na funkcjonowanie pary. 

Terapia EFT polecana jest nie tylko parom w kryzysie. Terapia może pomóc również osobom, które chciałyby nauczyć się bardziej satysfakcjonującego życia razem.

Bliski związek jest najsilniejszym czynnikiem prognostycznym szczęścia, o wiele silniejszym, niż zarabianie ogromnych pieniędzy czy wygrana na loterii.

Susan Johnson


Badania

Ponad dwudziestoletnie badania nad EFT potwierdzają wysoką i długotrwałą skuteczność tego nurtu:

  • Według International Center for Excellence in Emotionally Focused Therapy (ICEEFT) ponad 90% par po ukończonej terapii EFT zauważa wzrost satysfakcji oraz poprawę jakości życia w relacji.

  • Około 70-75% par osiąga korzystniejsze wyniki w skali mierzącej nasilenie problemów w relacji małżeńskiej.

  • Najnowsze badania rezonansem magnetycznym (fMRI) wykazały pozytywne zmiany w aktywności mózgu u par, które odbyły terapię EFT.

Susan Johnson mówi, że „EFT nie tylko pomaga leczyć relację, ale również tworzy leczącą relację”. 


Przebieg terapii

Na pierwszą konsultację pary zapraszam oboje partnerów. Pierwsze spotkanie ma charakter konsultacyjny – polega na zebraniu informacji o naturze problemu pary.

Kolejne dwa spotkania przeprowadzam indywidualnie z każdą osobą — zbieram wywiad rodzinny i pytam o ważne relacje i wydarzenia z życia.

Po 3 odbytych spotkaniach zapraszam ponownie parę by przekazać im szczegółowe informacje zwrotne na temat natury ich kłopotu oraz by zaproponować odpowiednią formę pomocy.

Spotkania terapii pary zawsze odbywają się w tej samej konfiguracji - 2 osoby, jeśli na spotkaniu nie pojawi się któraś z osób, sesja nie może się odbyć.


Rola terapeuty

Rolą terapeuty nie jest występowanie z pozycji arbitra. Nie rozstrzygam, kto ma rację, kto zawinił, nie doradzam. Pozostaję pomiędzy dwiema osobami, wspierając ich w dotarciu do źródła ich cierpienia, które utrudnia czerpanie radości z bycia razem. Towarzyszę w tworzeniu wzajemnego porozumienia oraz wzmacnianiu więzi. We wspólnej pracy dążę do nabywania umiejętności komunikacji oraz budowania zasobów pary, które w przyszłości zaowocują w postaci samodzielnego radzenia sobie z kryzysami.